Technische informatie over urnen.

Op deze pagina geef ik u wat informatie over urnen. Het gaat om materiaalgebruik, bakken en afmetingen.

Materiaal gebruik en bakken bij het vervaardigen van een urn.

Afhankelijk van de afwerking kies ik de kleisoort. Als de urn buiten komt te staan is steengoed klei het beste. De urn wordt dan gebakken op 1200 °C. Door die hoge temperatuur wordt de pot waterdicht. Voor Raku-stook is het belangrijk te kiezen voor klei met chamotte. Voor saggar-stook en inbranden moet de urn bewerkt worden met sigillata. 

Voor de afwerking zijn hiernaast enkele voorbeelden gegeven.

Glazuur

Er bestaan tientallen soorten glazuur. De variaties zitten in de kleur, effecten, glans, mat, transparant en dekkend.

Op internet zijn voldoende voorbeelden te zien.

Saggar-stook

De gebakken urn wordt bedekt met allerlei organische stoffen. Op de foto hiernaast is gebruik gemaakt van zeewier, ijzersulfaat en kopersulfaat. Nadat de urn is aangekleed met organische stoffen, wordt hij in aluminiumfolie verpakt. Daardoor kan er in de oven geen zuurstof meer bijkomen. Daardoor branden de organische stoffen in de pot bij een temperatuur van ongeveer 800 °C.

Raku-stook

Bij Raku-stook wordt de urn met glazuur bedekt en in de oven tot 1030 °C gestookt. Als het glazuur is gesmolten, wordt de urn uit de hete oven gehaald en in de 'koude' buitenlucht gezet. Daardoor schrikt het glazuur en ontstaan er craquelures. Tot slot wordt de urn in een vat met zaagsel gezet. De rook dringt dan in het craquelé. 

Inbranden 

Bij het inbranden wordt de urn tot ongeveer 500 °C verhit. De urn wordt uit de oven gehaald en onmiddellijk met paardenhaar bedekt. De haren branden dan in de pot.

Afmetingen

Hieronder een tabel waarmee duidelijk wordt hoe groot de urn moet zijn.

Lichaamsgewicht            Minimale

voor crematie                  urn inhoud